توسعه پارس جنوبی اولویت نخست فعالیت های صنعت نفت است، صحبت از پارس جنوبی یعنی گفتن از گنجی معادل، ١٥٥ هزار و ٩٩٢ تن طلا، از این روست که برای حفظ این ثروت ملی همه دست به کار شده اند.
ثروتی که اگر آن را مثل خاک روی کامیون های ٢٠ تنی بار کنیم به ٧٨٠٠ دستگاه آن نیاز خواهیم داشت. حال تصور کنید اگر از کنار این محموله بخواهید بگذرید باید دست کم ٧٠-٨٠ کیلومتر را طی کنید. این گنجی است که ایرانیان در خلیج فارس دارند.
از طرفی توسعه میدان پارس جنوبی می‌تواند باعث ایجاد صدها هزار شغل جدید و اشتغال تعداد چشمگیری از جوانان و متخصصان کشور در این حوزه شود. نکته دیگر این که میدان پارس جنوبی در شرایط کنونی افزون بر تأمین حدود پنجاه درصد گاز مصرفی کشور، گاز مورد نیاز تزریق به چاه‌های نفتی استان خوزستان (به منظور افزایش برداشت از چاه‌های نفتی و ذخیره‌سازی گاز برای مصارف نسل‌های آتی) را تأمین می‌کند و به طور مستمر، محصولات باارزشی نیز به بازارهای جهانی صادر می‌کند که میزان تولید ناخالص ملی و در تراز بازرگانی کشور اثرگذار است.
اگر به نقش و اهمیت اقتصادی و اجتماعی تولیدات میدان پارس جنوبی و موضوع ایجاد فرصت‌های اشتغال و کارآفرینی آن، مقوله دیپلماسی نفت و افزایش قدرت چانه‌زنی کشور در مبادلات و مناسبات بین‌المللی و افزایش نقش و اقتدار ایران در بازارهای تولید و تجارت انرژی را نیز اضافه کنیم، ارزش میدان پارس جنوبی بیش از بیش آشکار می‌شود.
بی گمان با کمی تامل در مورد اعداد و ارقام یاد شده، جایگاه و نقش بسیار مهم و تعیین کننده میدان گازی پارس جنوبی در اقتصاد کلان و تحقق چشم انداز بیست ساله و سرنوشت ساز کشور بیش از پیش مشخص می شود.
قطری ها از اواخر دهه ٨٠ میلادی و در حالی که ایران در حال دفاع از خاک میهن در برابر متجاوزان عراقی بود، با امضای قراردادهای بزرگ صادرات گاز به صورت «ال.ان.جی» با شرکت‌های نفتی صاحب نام آمریکایی، اروپایی، ژاپنی و کره ای، برای توسعه میدان گازی مشترک با ایران که خود نام گنبد شمالی را بر آن گذاشته اند، دست به کار شدند و با بهره گیری گسترده از توان و تکنولوژی خارجی ها، شالوده اقتصاد خود را بر توسعه صنعت گاز پایه ریزی کردند.
قطر زمانی توسعه میدان گازی مشترک را آغاز کرد که تأسیسات و سکوهای نفتی ایران در خلیج فارس روزانه توسط میراژها و میگ های عراقی و ناوهای آمریکایی ویران می شد. همان زمان تمام نیروهای متخصص صنعت نفت هم در حال بازسازی تأسیسات نفتی بمباران شده بودند.
پس از پایان جنگ، ایران فعالیت گسترده ای را برای بازسازی خرابی های جنگ آغاز کرد؛ اما نتوانست همزمان با قطر، فعالیت های توسعه ای برای برداشت از مخزن هیدروکربوری مشترک پارس جنوبی را آغاز کند.
با توجه به وسعت این میدان، توسعه آن در فازهای مختلف مطابق با برنامه های پنج ساله توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چشم انداز توسعه کشور، با هدف تامین تقاضای رو به رشد گاز طبیعی اعم از مصارف داخلی در کشور و تزریق آن به میادین نفتی به منظور صیانت از مخازن و همچنین صادرات گاز در دستور کار شرکت ملی نفت ایران قرار گرفت.
به منظور تحقق اهداف چشم انداز 20 ساله کشور، پروژه های متعدد و متنوعی در حوزه های مختلف کشور تعریف شده است که لزوما نقش و اهمیت آنها با هم برابر نیست. طبیعی است برخی از این پروژه ها از جمله طرح توسعه پارس جنوبی در تحقق این اهداف سهم بیشتری دارند از این رو پارس جنوبی نه تنها به عنوان یکی از طرح های کلان شرکت ملی نفت ایران بلکه به عنوان یکی از پروژه مطرح و حیاتی کشور مطرح است که به دلیل نقش پررنگ آن در بازار های انرژی جهانی و منطقه خاورمیانه، تحولات آن از سوی رسانه های خارجی نیز دنبال می شود.
از این منظر بدیهی است که از یک سو با توجه به اهمیت این میدان گازی در اقتصاد بین الملل و از سوی دیگر برداشت حجم عظیمی از گاز همزمان توسط کشورهای ذینفع، ضرورت به روز رسانی داده های تولید و همچنین تحلیل این داده ها به منظور شناسایی عملکرد این مخزن بسیار حایز اهمیت است.
با توجه به اینکه ذخیره درجای میدان گازی پارس جنوبی نزدیک به 50 درصد ذخیره کل گاز کشور را تشکیل می دهد، لذا هر گونه اشتباه در پیش بینی تولید، اثر بسیار جدی در برنامه ریزی های فرآورش، مصرف و تزریق گاز کشور خواهد داشت. از این رو تلاش برای به کارگیری تمامی روش های ارزیابی رفتار مخزن، تصمیم خردمندانه ای در برنامه ریزی های توسعه این میدان به شماری می رود.
بنابر دلایل پیش تر گفته شده و توجیهات اقتصادی فراوانی که در این زمینه می توان بر شمرد می توان به ضرورت پرداختن به پروژه های و طرحهای پارس جنوبی بیشتر پی برد. حال آن که اکنون که فازهای 24گانه به غیر از فاز 11 در انتهای مسیر خود می باشند، ضرورت تعریف پروژه ها و طرحهای جدید، پتروشیمی و تبدیلی با استفاده از توان مهندسی و علمی به وجود آمده داخلی طی این سالها بیش از پیش به چشم می خورد تا بتوانیم از دانش بوجود آمده در جهت پیشرفت کشور استفاده کنیم.
