این متن در ادامه مطلبی با همین عنوان از شمارع قبل است، لذا به بجهت فهم بهتر ان ، نیاز است مطلب قبلی خوانده شود
درک نوآوری های دیجیتال: از محصولات گرفته تا سیستم عامل ها
“نوآوری دیجیتال” چیست و واقعاً چه تفاوتی با نوآوری دارد؟ فناوری دیجیتال دارای سه ویژگی اساسی است که ماهیت نوآوری ها را تغییر می دهد:
- اول ، هرگاه دیجیتالی شود ، اطلاعات می توانند توسط هر دستگاه دیجیتال صرف نظر از محتوای آن ذخیره ، تغییر شکل داده ، انتقال داده و ردیابی شوند (یو و همکاران 2010).
- دوم ، اطلاعات دیجیتالی از طریق برنامه نویسی مجدد قابل ویرایش است ، و باعث می شود راه حل های دیجیتالی پس از استقرار با تعامل با سیستم های خارجی ، قابل تغییر شود.
- سوم ، برای ایجاد فناوری دیجیتال ، ذاتاً خود ارجاعی ، فناوری دیجیتال لازم است (de Reuver et al.، 2016؛ Yoo et al. 2010). به این معنی که فناوری دیجیتال هم نتیجه و اساس توسعه نوآوری های دیجیتالی است ، که مقیاس پذیری بالا و موانع ورود کم را در پی دارد و منجر به مشارکت گسترده و نوآوری دموکراتیک می شود (یو و همکاران ، 2010).
نوآوری دیجیتالی به معنای نوآوری در محصولات ، فرآیندها یا مدل های تجاری با استفاده از سیستم عامل های فناوری دیجیتال به عنوان وسیله یا هدف در داخل و بین سازمان ها است. همگرایی به این معنی است که فناوری های دیجیتال اجزای جداگانه قبلی را با هم ترکیب می کنند. به عنوان مثال ، آیفون ویژگی های یک پخش کننده موسیقی ، یک دوربین فیلمبرداری ، یک واحد GPS ، یک مرورگر وب و یک تلفن سنتی را در کنار هم جمع کرده است.
تولید کننده این واقعیت است که فناوری های دیجیتال ذاتاً پویا ، قابل توسعه و انعطاف پذیر هستند. با توجه به مثال بالا ، آیفون علاوه بر ترکیب ویژگی های فنی مختلف ، امکان گسترش نامحدود با افزودن ویژگی هایی برای افزایش ارتباطات یا قابلیت های بازی را از طریق AppStore خود فراهم می کند.
نوآوری توزیع شده بدین معناست که نوآوری های دیجیتال اغلب از جمع آوری و (دوباره) ترکیب اطلاعات رمزگذاری شده دیجیتالی در آن سوی مرزهای سازمانی حاصل می شوند (Lusch and Nambisan 2012؛ Yoo et al. 2012). رابط های باز با استفاده از منابع دیجیتال خارجی ، ضمن ایجاد امکان دسترسی به سایر همكاران ، به منابع دیجیتالی تولید شده در فرآیند ، ایجاد خدمات دیجیتالی را می دهند.
به عنوان مثال ، بسیاری از برنامه های محبوب رسانه های اجتماعی ، مانند اینستاگرام ، فیس بوک و اسنپ چت ، از دوربین های گوشی های هوشمند استفاده می کنند تا کاربران را قادر به گرفتن ، ویرایش و به اشتراک گذاری عکس ها کنند. به نوبه خود ، آنها رابط هایی برای ارائه داده های کاربر به تبلیغ دهندگان ارائه می دهند. وقتی صحبت از شیوه های مختلف سازمانی مناسب می شود ، جالب است که بررسی کنید چگونه صورت های فلکی مختلف مردم ، مکان ها و زمان ، خلاقیت جمعی را تحریک می کنند. انواع مختلف تأثیر اجتماعی در سازمانها وجود دارد و تأثیر مصنوعات دیجیتال بر تعاملات اجتماعی چیست؟ در چه زمان ها و در چه مکان هایی مردم ایده ها را بیان می کنند؟
